ตอน . . . . ตะลุย "นครเวียงจันทน์"
ต่อจากตอนที่แล้ว....กว่าเราจะมาถึงเวียงจันทน์ใช้เวลาประหนึ่งบินข้ามไปยุโรปกันเลยทีเดียว แต่อย่างที่บอกว่าเวียงจันทน์เป็นแค่เมืองที่จะหยุดพักเท่านั้น ยังไม่ใช่เป้าหมายของทริปนี้ซะทีเดียว แต่ถึงกระนั้นยังไงเราก็มาเหยียบถึงนี่แล้วใช่ปะ มันก็ต้องทัวร์กันซะหน่อย
เป้าหมายที่เราจะมุ่งหน้าตรงไปวันนี้ก็คือ "ปะตูไซ" อ่านเป็นไทยก็ "ประตูชัย" นั่นแหละ เรานัดเจอกันหน้าห้องเวลาประมาณบ่าย 3 โมงครึ่ง เตรียมออกเดินตีน 55555 ทริปประหยัดก็งี้ มุ่งหน้าโดยพึ่งพาเจ้า GPS ในสมาร์ทโฟน เท่ฝุด ๆ ไปเลยลวกเพ่
ระยะทางจากโรงแรมที่เราพักห่างจากประตูชัยไม่มากตามที่ท่าน GPS ได้บอกกล่าวเราไว้ แต่เอาจริง ๆ แม่งไกลหว่ะ เดินลัดเลาะเข้าซอยเล็กซอยน้อย เล่นซะงง
แต่ข้อดีของการเดินไปเรื่อย ๆ มันก็มีนะแก คือเราก็เดินชมวิวทิวทัศน์ เดินดูความเป็นอยู่ของประเทศเค้าว่าเป็นยังไง บ้างช่อง ถนนหนทางไรงี้ ข้อเสียมีอยู่อย่างเดียว แดดโคตรร้อน 5555
โดยรวมถือว่าก็คล้าย ๆ กับประเทศเราเนี่ยแหละ แต่ที่ต่างอยู่อย่างเดียวคือเค้าจะขับรถชิดขวากัน เดินข้ามถนนที่นี่ก็ต้องระวังกันหน่อย มองให้ถูกทาง
ภาษาลาวเอาจริง ๆ คล้ายภาษาไทยมาก ถ้าตั้งใจอ่านจริง ๆ ก็สนุกดีพออ่านออก พูดคุยกับคนลาวภาษาไทยได้เลย บางคนก็ฟังออก บางคนก็พูดได้คล่องเลย การเขียนอาจจะต่างกันบ้างในบางคำ แต่การออกเสียงนี่เหมือนกันนะ อย่างคำว่า "ยุด" เงี้ย มันก็คือ "หยุด" บ้านเราเนี่ยแหละ แล้วก็อ่านว่า "หยุด" เหมือนกัน
ป้ายนี้ก็ฮาอยู่นาน ประตูทางเดียวกัน ขับออกก็เรียกทางออก ขับเข้าก็เรียกทางเข้าจ่ะ
ระหว่างทางที่เดินอยู่ก็แอบแวะร้านขายของชำข้างทาง โอ้โห หิวมากเจอตู้ขายไก่ย่าง 5 ดาว แวะเข้าไปโซ้ยไก่จ๊อกันคนละไม้ 2 ไม้ คือมันร้อน หิว ไม่ไหวจริง ๆ ต้องพัก แถมใช้เงินบาทจ่ายเค้าด้วย ยังไม่ได้แลกเงินกีบกันซักคน กะไปแลกเอาดาบหน้า 55555
หลังจากที่เราเดินต่อกันไปอีกนิด ก็เริ่มเห็นเงาลาง ๆ ของประตูชัยกันละเห้ย ข้ามถนนเส้นนี้ไปก็ถึงละ ไม่เสียแรงที่เชื่อใจเจ้า GPS จริง ๆ ณ จุดนี้ก็ต้องขอขอบคุณไปยังไก่จ๊อไม้นั้นด้วยที่มาขายที่ลาว
กว่าจะเดินไปถึงประตูชัยก็เย็นมากละอีกแปปนึงพระอาทิตย์ก็คงตก ที่นี่เป็นเหมือนสวนสาธารณะที่คนแถวนี้จะมานั่งเล่นกันซะส่วนใหญ่ บริเวณนี้ค่อนข้างกว้างมีน้ำพุอยู่ด้านหน้าสวนที่เราข้ามถนนมาเจอ แล้วเดินเข้าไปด้านในต่ออีกนิดก็ถึงประตูชัย
เห็นรูปร่างประตูชัยก็อดคิดไม่ได้ถึงแนวสถาปัตยกรรมที่คล้ายคลึงกับประตูชัยของปารีสเนอะ เท่าที่อ่านมาเค้าบอกว่าประตูชัยที่ลาวเนี่ยได้รับอิทธิพลด้านสถาปัตยกรรมมาจากประตูชัยที่ปารีสนั่นแหละ แต่ด้านในที่เป็นรูปปั้นและด้านบนจะต่างกันเล็กน้อย ก็ตามวัฒนธรรมของชาตินั้น ๆ
ที่นี่ก็เปิดให้นักท่องเที่ยวขึ้นไปชมวิวเมืองกันด้านบนยอดประตูชัยได้เหมือนกับที่ปารีส แต่วันที่ไปกันมันตรงกับวันหยุดเค้าก็เลยปิด ก็แอบเสียดายเล็ก ๆ เหมือนกัน ไปถึงขนาดนี้ละแต่อดขึ้น
พวกเรานั่งเล่น + กระโดดถ่ายรูปเล่นกันอยู่พักใหญ่จนพระอาทิตย์เริ่มตกดิน ก็เริ่มเดินออกหาของกินกันดีกว่า เราเดินมุ่งหน้าเพื่อไปหาของกินกันริมน้ำโขง ท้องร้องดังมากกกกกกกก
เดินมาเรื่อย ๆ เห้ย! เดินผ่านวัดสีสะเกดที่ตั้งใจจะแวะด้วยแต่คือมืดแล้ว อดเลย ได้แต่ถ่ายรูปไว้เป็นความทรงจำละกันนะรอบนี้
สุดท้ายมาลงเอยกันที่ร้านปาจุ่ม ส้มตำโคตรหร่อยเบยยยยยยยยยยย แนะนำ ๆ ปลาร้านี่จะนัวไปไหน ซัดกันโฮกฮากราคาน่าคบ กินเสร็จก็ไปเดินเล่นตลาดนัดริมโขงอยู่พักใหญ่ ก่อนจะกลับไปนอนพักร่าง เพราะวันรุ่งขึ้นเราเตรียมจะบุก "วังเวียง"
ตอนนครเวียงจันทน์ก็คงจะจบเท่านี้แหละ สถานที่ท่องเที่ยวอย่างประตูชัยก็ถือว่าใครไม่ไปแวะไปนี่เรียกว่ามาไม่ถึงลาว ก็ลองแวะมาเที่ยวกันดู เป็นอีกหนึ่งทางเลือกก่อนที่จะเดินทางไปเที่ยววังเวียงหรือหลวงพระบางต่อก็ได้ ไว้เจอกันต่อตอนหน้าของพระเอกทริปนี้ "วังเวียง"
ขอบคุณที่ติดตาม
ส วั ส ดี :-)
